آیا تنبلی در محیط کار عملی ناشایست است؟

احتمالا همکار شما یا شاید خود شما در انجام فعالیت‌های روزانه یا وظایف کاری تنبلی می‌کنید و کارهای خود را با سرعت خیلی کمی انجام می‌دهید. ایمیل، تلگرام، تلفن و انواع شبکه‌های اجتماعی هم مزید بر علت شده‌اند و ما را از انجام کارها دور نگه می‌دارند. این رفتار مسلما برای مدیریت یا کارفرما ایده‌آل نیست و به عنوان رفتاری زشت در محیط کاری تلقی می‌شود که نه تنها باعث عقب‌ افتادگی کارها خواهد شد بلکه تشویق دیگر کارکنان به کار نکردن را در پی دارد. اما تنبلی یکسری افراد در انجام کارها چقدر در پیشرفت کلی کار تاثیرگذار است؟

به تازگی مقاله‌ای در مجله‌ی Nature با تمرکز روی کلونی مورچگان به چاپ رسیده است. نویسندگان این مقاله در انتها نتیجه می‌گیرند که کلونی‌هایی که از درصد بالاتری از مورچه‌های بیکار تشکیل شده‌اند، کلونی‌هایی پایدارتر هستند. این ادعا درست برخلاف تصور ما است که فکر می‌کنیم در هر کلونی باید تمام اعضا کار کنند و اگر این اتفاق نیفتد کلونی در اهداف خود شکست می‌خورد. در این کلونی‌ها همیشه درصدی از نیروی کار غیرفعال هستند و در زمان‌های احتیاج از نیروی آنان بهره خواهند برد.

هاسگاوا از دانشگاه هوکایدو ژاپن و یکی از نویسندگان این مقاله بیان می‌کند:

تحقیق ما در رابطه با تنبلی در میان مورچگان بود. در بیشتر کلونی‌هایی که ما مشاهده کردیم در فاصله‌‌های زمانی مختلف نزدیک به نیمی از مورچه‌ها کار نمی‌کردند، این تعداد از مورچه‌ها با اینکه در حال فعالیت بودند ولی عملا هیچ کمکی به فعالیت‌های تیمی بقیه مورچه‌ها نمی‌کردند. در دراز مدت نیز این رفتار در بین مورچه‌ها مشاهد شد، نزدیک به ۲۰ تا ۳۰ درصد از نیروی کار هر کلونی عملا بیکار بود. بنابراین در کوتاه مدت این مورچه‌ها کارآمد نیستند ولی در دراز مدت نمی‌توان این ادعا را داشت؛ چرا که جایگزین نیروی‌های کار کرده خواهند شد.

تیم‌های کاری نیز از چنین قاعده‌ای پیروی می‌کنند، نیرو‌های غیرکارآمد در آینده به عنوان نیروی جایگزین استفاده خواهند شد. بنابراین افرادی که در شروع یک پروژه تنبلی می‌کنند در ادامه‌ی کار جایگزین نیروهای خسته و کار کرده‌ خواهند شد. برای فهم بهتر این موضوع به بیان دو تجربه می‌پردازیم.

پت دولان در رابطه با تجربه‌ی خود زمانی که در یک انتشاراتی کار می‌کرد، می‌گوید:

وظیفه‌ی من در انتشاراتی چیدن صفحات چاپ شده به ترتیب شماره صفحه بود. در ابتدا کار بسیار خسته‌کننده بود، بنابراین تصمیم گرفتم کار را چالشی‌تر کنم. چالش من بالا بردن تعداد صفحات مرتب شده در ساعت بود، به این روش سعی در بالا بردن سرعت و بهره‌وری بودم. اما همکار من رفتاری کاملا متفاوت داشت و خیلی آهسته کار می‌کرد. او در دراز مدت موفق‌تر از من ظاهر شد و کارهای خود را با دقت بیشتری انجام می‌داد. اگرچه در زندگی مدرن سرعت یک ارزش به حساب می‌آید ولی لزوما تاثیر مثبتی در زندگی ما ندارد.

دیوید آلن به خاطر کتاب پرفروش خود با موضوع نحوه‌ی نوشتن بهینه‌تر لیست وظایف تا مدت‌ها در رسانه‌های آمریکا مطرح بود. وی در مصاحبه‌ای گفت:

من تنبل‌ترین آدمی هستم که وجود دارد و به همین دلیل کتاب خود را نوشتم تا راهنمایی برای افرادی مثل من باشد. بسیاری از افراد فرق بین اثربخشی و انرژی زیاد را نمی‌دانند و فکر می‌کنند باید تمام کارها را پشت سر هم انجام داد. بعضی از افراد با خواب بیشتر موثر‌تر می‌شوند. من در اوقات استراحت خودم می‌خوابم و اصلا هم نکته‌ای منفی نیست. روانشناسان هم معتقدند خواب مناسب شما را باهوش‌تر می‌کند.

نحوه‌ی رفتار افراد رابطه‌ی خیلی کمی با کارایی آن‌ها دارد. شاید شما در محیط کار سرگرم بازی با موبایل خود باشید ولی این ظاهر قضیه است، شاید شما در حال فکر روی مساله‌ای پیچیده‌تر هستید. وقتی تمام حواس شما به یک درخت است نمی‌توان برای نجات جنگل برنامه‌ریزی کرد، بعضی وقت‌ها باید مساله را کلی‌تر و از بالا نگاه کرد.

شما هم آدم تنبلی هستید؟ چقدر این رفتار باعث موفقیت شما و چقدر باعث شکست شما شده است