دو فسیل جدید متعلق به خانواده‌ی انسان‌ها در یکی از بخش‌های غارهای استرک‌فونتین (Sterkfontein Caves) در ناحیه‌ی شمال غربی ژوهانسبورگ کشور افریقای جنوبی یافت شده‌اند که این بخش از غارها پیش از این کمتر مورد پژوهش و جستجو قرار گرفته بود.
دو نمونه‌ی جدید از دو انسان شامل یک استخوان انگشت و دندان آسیاب در واقع بخشی از یک مجموعه‌ی چهار نمونه‌ای هستند که به نظر می‌رسد متعلق به انسان‌های نخستینی باشند که توانسته‌اند از ابزارهای سنگی اولیه ارتباط برقرار کنند و برآورد می‌شود که در زمانی بیش از ۲ میلیون سال پیش در این غارها زندکی می‌کرده‌اند.
دکتر دومنیک استراتفورد (Dominic Stratford) از دانشکده‌ی علوم جغرافیایی ویتس و هماهنگ‌کننده‌ی پژوهش‌های غارهای استرک‌فونتین در این باره می‌گوید:
این نمونه‌های انسانی یافت شده برای ما بسیار جالب و عجیب هستند؛ نه تنها به خاطر اینکه با ابزارهای سنگی اولیه سروکار داشته‌اند بلکه علاوه بر آن این موجودات دارای ویژگی‌هایی هستند که خود پرسش‌های بیشتری را پیش روی ما می‌گذارد که باید به آنها پاسخ دهیم.
نخستین نمونه‌ی فسیلی که مربوط به یک استخوان انگشت میانی بزرگ است در واقع به مقدار چشمگیری از همه‌ی استخوان‌های دست خانواده‌ی انسان‌هایی که تا کنون در آن ناحیه یافت شده‌اند بزرگتر و قوی‌تر است. این ناحیه از افریقای جنوبی بازمانده از دوران پیش از پلستوسین (پیلو پلستوسن) است. استراتفورد ادامه می‌دهد:
همچنین باید بگوییم این نمونه‌ی انسانی تقریبا کامل است و در بر دارنده‌ی آمیزه‌ای حقیقی از ویژگی‌های مدرن و کهن است. برای نمونه می‌توانیم اشاره کنیم که نمونه‌ی مذکور به طور محسوسی انحنا دار است؛ در واقع انحنایی بیشتر از انحنای انسان‌های نالِدی و از این حیث بیشتر شبیه گونه‌های کهن‌تر موسوم به جنوبی‌کپی عفاری (Australopithecus afarnsis) هستند.
میزان انحنای بدن اغلب به عنوان ملاکی برای درخت‌زی بودن این موجودات به شما می‌رود اما در این رابطه پیوند‌های ماهیچه‌ای نیرومندی که انتظار می‌رود وجود دارد. از نظر شکل هم این نمونه‌ی یافت شده با دو مورد از ده دندان آسیاب به دست آمده از انسان‌های نالدی شباهت دارد و البته باز هم نیاز به مقایسه‌های دقیق‌تر و بیشتری برای تایید قطعی این گفته وجود دارد.
شکل دندان و به ويژه شکل و اندازه‌ی نسبی مخروط‌های روی ساختار دندان این نظر را پیش روی ما می‌گذارد که این گونه‌ها احتمالا عضوی قدیمی‌تر از سرده‌ی انسان‌ها بوده‌اند و می‌توانسته‌اند با ابزارهای سنگی اولیه که مربوط به ۲.۱۸ میلیون سال پیش بوده‌اند ارتباط برقرار کنند. استراتفورد می‌گوید:
دو فسیل دیگری هم که یافت شده کماکان در حال بررسی هستند و باید کندوکاوهای بیشتری برای دست یافتن به تکه‌های بیشتری از این افراد انجام شود تا در ادامه به فهم بهتری از ماهیت این استخوان‌های جالب و چگونگی زیست و مرگ آنها در تپه‌ی استرک‌فونتین در بیش از دو میلیون سال پیش پی ببریم.
غارهای استرک‌فونتین به عنوان یکی از پربارترین مکان‌های روی کره‌ی زمین در زمینه‌ی پژوهش‌های مربوط به انسان‌های عصر قدیم بوده‌اند و از زمان کشف سرده‌ی جنوبی کپی (Australopithecus) در حدود هشتاد سال پیش توسط رابرت بوم (Robert Boom) تا به امروز همواره حایز اهمیت بوده است. علاوه بر آن گفتنی است که برخی دیگر از مهم‌ترین اکتشافات مربوط به انسان‌های عصر قدیم از جمله جنوبی‌کپی افریقایی (Australopithecus Africanus) و انسان پا کوچک (Little Foot) از همین ناحیه به دست آمده بودند.
استرک‌فونتین به عنوان غنی‌ترین محل از حیث یافت انسان‌های عصر قدیم باقی می‌ماند و همواره نمونه‌های جالب توجهی از انسان‌های گوناگون در اختیار ما قرار می‌دهد. شبکه‌ی زیرزمینی از غارها در این سایت بیش از ۵ کیلومتر گستردگی دارد و غارها سرشار از بقایا و تکه‌های فسیل‌هایی هستند که در زیر زمین و طی زمانی بیش از ۳.۶۷ میلیون سال شکل گرفته‌اند.
با این حال، تنها تعداد کمی از این بازمانده‌ها و رسوب‌ها به طور سازمان یافته مورد حفاری قرار گرفته‌اند و در حال حاضر بسیاری از آنان به شکل ناشناخته باقی مانده‌اند. ناحیه‌ی میلنر هال جایی است که چهار فسیل جدید در آن یافت شده بود و به عنوان مخزنی به شمار می‌رود که تا به حال چندیدن منبع بزرگ فسیلی در آن شناسایی شده، اما فعلا مورد کنده‌کاری و حفاری قرار نگرفته است.
کنده‌کاری‌هایی که طی آن این فسیل‌های انسانی جدید به دست آمد در واقع بخشی از یک مرحله‌ی جدید از کنده‌کاری‌های کاوشی بود و دورتر از ناحیه‌هایی صورت می‌گرفت که پیش از این تحت حفاری قرار گرفته بودند. حفاری‌های انجام شده در ژاکوک کاورن و میلنر هال زیر نظر دکتر استراتفورد و گروهش انجام شده‌اند و هر یک از این دو ماموریت هم منجر به یافت فسیل‌های جدید گفته شده در گزارش شده‌اند که این رویداد خود می‌تواند باعث به دست آمدن اطلاعات بیشتری از فرگشت ما و همچنین چگونگی زندگی نیاکان ما در تپه‌ی استرک‌فونتین و در زمانی بالغ بر ۲ میلیون سال پیش شود.
در طول فاز دوم حفاری‌های میلنر هال که در اوایل سال ۲۰۱۵ و با همکاری دانشجویی به نام کلیتا شادرچ (Kelita Shadrach) آغاز شده بود، آنها موفق به کشف ۴ فسیل انسانس از لایه‌های بالایی یک رشته‌ی فسیلی بزرگ شده بودند که این رویداد در آن زمان به عنوان تاییدی بر تاریخ فسیلی بسیار طولانی این غار به شمار می‌رفت. بر طبق برآوردها این غار تاریخی تا حدد ۳.۶۷ میلیون سال پیش را در بر گرفته است.