وقتی حرف از اینترنت و اتصال به شبکهی جهانی میشود تنها داشتن یک اتصال پایدار و ترجیحا بیسیم میتواند ایدهی خیلی خوب و راهگشایی به نظر رسد. با این حال اتصال به اینترنت پرسرعت در صورتیکه بیشتر محتواهای منتشر شدهی مفید و به روز به زبانی غیر از زبان مادری شما نوشته شده چه فایدهای خواهد داشت؟
امروزه تمام شرکتهای مطرح دنیای فناوری به دنبال ایجاد بستری مناسب جهت اتصال تمام مردم جهان به اینترنت هستند. با این وجود موانع زبانی عملا راه دسترسی افراد به شبکهی جهانی را با محدودیتی جدید روبهرو و رویای دسترسی همهی افراد دنیا به اینترنت را با چالشی جدید مواجه کرده است.
نبود تنوع زبانی یکی از مشکلات موجود در اینترنت است. بر طبق آمار منتشر شده تنها ۵ درصد از ۷۱۰۰ زبان ثبت شده و رایج در دنیای واقعی، در دنیای مجازی محتوای قابل دسترس دارند. این آمار از آن جهت نگرانکننده به نظر میرسد که متاسفانه اینترنت در بازنشر زبانهایی مثل انگلیسی و به حاشیه راندن زبانهای کمتر مطرح دیگر موفق عمل کرده.
در یک بررسی آماری در بین ۱۰ میلیون وبسایت مطرح در کشورهای مختلف، ۵۵ درصد از آنها زبان انگلیسی را به عنوان زبان اصلی خود در جهت نشر محتواهای انتخاب کردهاند. این در حالی است که تنها ۳۶۰ میلیون نفر در میان ۷ میلیارد انسان بر روی کرهی زمین، انگلیسی را به عنوان زبان اصلی خود انتخاب کردهاند.
چین ۱.۲ میلیارد نفر جمعیت دارد، با این حال تنها ۲.۲ درصد از وبسایتها محتوا به زبان چینی تولید میکنند. هند دومین کشور پرجمعیت جهان محسوب میشود ولی با نهایت تاسف باید اذعان کرد که کمتر از ۰.۱ درصد مطالب وبسایتها به زبان هندی است.
زبان نشانگر فرهنگ و هویت یک قوم به حساب میآید. مردم یک کشور به وسیلهی زبان مشترک خود با هم به مکالمه میپردازند و حس وحدت، قومیت واحد و عرق ملی را در مکالمات خود با هم تمرین میکنند. مرگ زبان، مرگ فرهنگ آن کشور را در پی دارد. این در حالیست که حفظ فرهنگ یکی از اهداف مهم رسیدن به دهکدهی جهانی شناخته میشود.
در نمودار زیر میتوان جمعیت جهان برحسب میلیارد نفر و بر اساس زبان اول آنها مشاهده کرد. در طرف مقابل نمودار دایرهای، زبان اصلی ۱۰ میلیون وبسایت پربازدید جهان را به تصویر کشیده شده است.