مدل‌های آب و هوایی کنونی ساخته شده توسط ابرکامپیوترها نشان می‌دهند که افزایش دما در برخی از نقاط دنیا در آینده‌ای نسبتا دور از حد تحمل انسان‌ها بیشتر خواهد شد. با این حال مقاله جدید منتشر شده توسط جرمی پال و الفاتح الطاهر در مجله تغییرات اقلیمی، مدارکی ارائه می‌دهد که نشان از وقوع این پدیده در خلیج فارس بسیار زودتر از زمان پیش‌بینی شده دارند.
این نواحی علاوه بر ساکنان خود منابع عظیم نفت و سوخت‌های فسیلی را در خود جا داده‌اند و غیرقابل سکونت شدن این مناطق می‌تواند عواقب بسیاری برای کل ساکنان کره زمین داشته باشد.
بنابر گفته‌های اقلیم شناس، کریستف شار، این نواحی به دلیل نزدیک بودن به آب‌های گرم بیشتر از سایر مناطق در معرض حمله‌ی هوای گرم و رطوبت بالا قرار دارند. خلیج فارس در مقایسه با دیگر دریاها عمق کمتری دارد و این عامل باعث می‌شود تا گرمای بیشتری نیز در قیاس با آن‌ها جذب خود کند.
پال و الطاهر از یک مدل اقلیمی خاص برای شبیه سازی و پیش‌بینی تاثیرات اقلیمی بر روی خلیج فارس، استفاده کردند. آن‌ها دو سناریو مختلف را در نظر گرفتند، اول این که تولید گازهای گلخانه‌ای روند کنونی خود را ادامه دهد یا آن که با گذشت زمان شاهد کاهش انتشار این گازها باشیم.
با حفظ روال کنونی، دما در ایران، عربستان سعودی، قطر، دبی و امارت متحده عربی در ۳۰ سال آينده از حد خطر گذر خواهد کرد. پال و الطاهر معتقد هستند که افزایش در دما و رطوبت ممکن است استخراج نفت و سوخت‌های فسیلی را نیز مختل کند.
اگر افزایش دما و رطوبت از حد قابل تحمل بالاتر برود، ممکن است شاهد بالا رفتن آمار مرگ و میر ناشی از گرمای بیش از حد باشیم. علاوه بر این نوع مرگ، شاهد افزایش انتقال بیماری‌ها از طریق پشه‌ها نیز خواهیم بود چرا که محیط مرطوب و گرم، شرایط مناسب رشد این حشره را به وجود می‌آورد.
البته ممکن است ایراداتی به مدل مورد استفاده در این تحقیق وارد باشد اما این ایرادات نمی‌توانند اعتبار مقاله را زیر سوال ببرند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهند که اگر روند کنونی انتشار گازهای گلخانه‌ای ادامه یابد، ممکن است در آینده‌ای نه چندان دور با فاجعه‌ای اسفناک روبرو شویم.