نوآوری را می توان در مورد سازمانی که به طور منظم به تولید ایده‌های جدید و محصولات منحصر بفرد مشغول است به کار برد. مجموعه‌ای از سیاست‌ها و فعالیت‌ها که باعث به وجود آمدن تفاوتی قابل ملاحظه با دیگر رقبا می‌شود نیز ممکن است یکی موارد استفاده از نوآوری باشد. یکی دیگر از برداشت‌های رایج دیگر در مورد نوآوری، شرایطی است که اعضای یک گروه به فکر کردن سازنده و دنبال کردن ایده‌های ناب تشویق می‌شوند.
شاید معنا کردن دقیق چیزی مثل نوآوری مشکل باشد. یکی از دلایل این مساله، مشکل بودن سنجش آن است که می‌تواند به مانعی برای پیشرفت اقتصادی و تکنولوژیک مبدل شود. پس از جنگ جهانی دوم دانشگاه‌های سراسر دنیا مبنای فعالیت‌های خود را بر تبدیل سرمایه‌های عمومی به دانش و محصولات کمک کننده به اقتصاد جهانی قرار دادند. سوال مهمی که در این بحث ممکن است به ذهن شما برسد این است که دانشجویان، اساتید، سرمایه‌گذاران و شرکای بالقوه چگونه باید بفهمند که یک سازمان واقعا می‌تواند این تبدیل علم و تکنولوژی را به خوبی انجام دهد و بر اقتصاد جهانی تاثیر بگذارد؟
رویترز برای پاسخ به این سوال اقدام به رتبه‌بندی ۱۰۰ دانشگاه نوآور جهان کرده است و برای این کار از یک متدلوژی خاص با ۱۰ معیار مختلف استفاده کرده است. این معیارها عموما بر دو عامل استوار است. اولین عامل مقالات علمی است که به نوعی نشان دهنده‌ی تحقیقات پایه‌ای در یک دانشگاه است و دومی ثبت اختراع که نشان دهنده علاقه یک موسسه به حفظ و توسعه ایده‌هایش است. مالکیت معنوی این اطلاعات متعلق به موسسه تامسون رویترز است و در تهیه این لیست از اطلاعات و ابزارهای تحلیل اختصاصی استفاده شده است.
دانشگاه استنفورد صدرنشین لیست ارائه شده توسط رویترز است. دانشگاه استنفورد در قلب سیلیکون ولی کالیفرنیا قرار دارد و به نوآوری در فناوری‌های مربوط سخت‌افزار و نرم‌افزارهای کامپیوتری مشهور است. بسیاری از شرکت‌های بزرگ فعال در زمینه تکنولوژی مانند هیولت‌پاکارد، یاهو و گوگل توسط اساتید یا دانش‌آموختگان این دانشگاه بنیان‌گذاری شده‌اند. تحقیقی در سال ۲۰۱۲ در مورد دانشگاه استنفورد انجام شده است که نشان می‌دهد شرکت‌هایی که توسط کارآفرینان استنفورد شکل گرفته‌اند درآمد سالانه ۲.۷ تریلیون دلار داشته‌اند.
در کنار استنفورد دیگر غول‌های عرصه‌ی فناوری مانند موسسه فناوری ماساچوست و دانشگاه هاروارد قرار دارند که به لطف امتیازهای خوبی که در معیارها گرفته‌اند در صدر دانشگاه‌های نوآور جهان قرار می‌گیرند. این دانشگاه‌ها پیوسته در مسیر رشد قرار دارند و به مقالات و اختراعات آن‌ها به صورت گسترده توسط دیگر محققین ارجاع می‌شود.
یکی مسائلی که در لیست ارائه شده توسط رویترز مورد توجه قرار گرفته است مساله نوآوری در دانشگاه‌های خارج ایالات متحده است. نیمی از دانشگاه‌های ذکر شده در لیست در کانادا، اروپا و آسیا قرار دارند. ژاپن با داشتن ۹ دانشگاه در لیست بعد از ایالات متحده در رتبه دوم قرار گرفته است. موسسه علوم و تکنولوژی پیشرفته کره (KAIST) تنها موسسه و دانشگاهی است که از خارج از ایالات متحده توانسته در بین ۱۰ دانشگاه نوآور جهان قرار بگیرد.
طبق رتبه‌بندی انجام شده نوآورترین دانشگاه اروپا کالج سلطنتی لندن (Imperial College London) با رتبه کلی ۱۱ است. این دانشگاه در سال ۱۹۰۷ تاسیس شده است و نسبت به دانشگاه‌های دوم و سوم اروپا بسیار جوان است. تاسیس دانشگاه بلژیکی دانشگاه كاتوليك لوون (KU Leuven) که در رتبه ۱۶ قرار گرفته است به سال ۱۴۲۵ میلادی باز می‌گردد. دانشگاه انگلیسی کمبریج که در رتبه سوم اروپا و ۲۵ دنیا قرار دارد در سال ۱۲۰۹ میلادی تاسیس شده است. کشور سوئیس با ۸ میلیون نفر جمعیت و سه دانشگاه در این لیست رتبه نخست را در تعداد دانشگاه نسبت به جمعیت دارد.
شاید نام بسیاری از دانشگاه‌ها در انتهای لیست آورده شده باشد یا اصلا نامی از دانشگاه شما ذکر نشده باشد توجه کنید که این لیست تنها بهترین‌ها را ذکر کرده است. غیبت یک دانشگاه یا موسسه در این لیست نشانه‌ی شکستش در نوآوری نیست و ممکن است برخی از فعالیت‌های مرتبط با نوآوری در برخی از این دانشگاه‌ها در معیارهای رویترز تامسون درنظر گرفته نشده باشد. رویترز تامسون با بررسی صدها دانشگاه این رتبه‌بندی را تهیه کرده است.
۱۰۰ دانشگاه نوآور از نظر رویترز همگی نهادهای شناخته شده و مورد اعتمادی در تولید علم و فناوری هستند و بیشترین تاثیر را بر اقتصاد جهانی در بین دانشگاه‌های جهان دارند. این دانشگاه‌ها قطعا مطمئن‌ترین نهادها برای سرمایه‌گذاری در عرصه نوآوری هستند.