چهره‌ای متفاوت از افراد بی‌خانمان در قالب پرتره‌های تماشایی

این روزها فقر درد ناخوشایندی است که گریبانگیر عده‌ای از ساکنان این کره شده است. با پیچیده‌تر شدن قوانین زندگی فردی و اجتماعی، الزامات، بایدها و نبایدها والبته شرایط حاکم براقتصاد جهان، ‌عده‌ای بالاجبار خانه و کاشانه‌ی خود را از دست داده و در عین فقر و بی‌ چیزی، ناگزیر از زندگی در خیابان‌ها  آن هم در شرایطی سخت و طاقت فرسا شده‌اند.

در این میان آرون دراپر(Aaron Draper) عکاس خوش فکری است که با ثبت مجموعه پرتره‌هایی تماشایی از افراد بی‌خانمان، سعی در تغییر نگاه جامعه نسبت به این قشر ضعیف، کمتر شناخته شده و بی پناه داشته است.

"دراپر" اشاره می‌کند که جان اشتاین بک، نویسنده‌ی مطرح آمریکایی و خالق اثر جاودان خوشه‌های خشم، تأثیر مهمی بر شخصیت او داشته و اساس جهان‌بینی او را شکل داده است. او می‌گوید که مطالعه آثار این نویسنده شهیر از جمله "موش‌ها و آدم‌ها" و همینطور شاهکار بی‌بدیل اشتاین بک یعنی خوشه‌های خشم، او را با روی دیگر جامعه نیز آشنا کرده است. فلسفه‌ی آثار اشتاین بک به اختلافات طبقاتی و مشکلاتی معطوف است که طبقه‌ی فرودست و فقیر جامعه را در کام خود می‌کشند. همچنین پرداخت هنرمندانه‌ی معضل فقر از دید اشتاین بک،  تأثیری را که فقر بر بنیان جامعه می‌گذارد، به خوبی هویدا کرده است.

دراپرمعتقد است که این نویسنده‌ی فقید، امید داشته که روزی مجری تغییراتی بنیادین در جوامع بشری باشد، همان گونه که  او، امیدوار است  نگاه مردم را به طبقه‌ی ضعیف و به ویژه افراد تهی‌دست و بی‌خانمان تغییر داده  و انسانیت را دیگر بار به خاطرشان بیاورد. چه اگر هر کدام از ما دست ناتوانی را در حد توان خود بگیریم، قطعا خیلی زود شاهد ریشه‌کن شدن این داستان دردآور هستیم.

بر طبق گزارش " Endhomelesseness.org " در سال 2014، بیش از 578.424 هزار بی‌خانمان در ایالات متحده زندگی می‌کردند. از این تعداد، 177.373 نفر در شرایط و در مکان‌هایی شب را به صبح می‌رسانند که فاقد امکانات لازم و انسانی است، افرادی که ساکن خیابان‌ها یا ساختمان‌های متروکه هستند. به علاوه بررسی‌ها نشان داده که در مجموع 500 هزار نفر از این بی‌خانمانان را کهنه سربازانی تشکیل می‌دهند که اکنون بی‌کس و تنها ناگزیر از زندگی درشرایط مشقت بار شده و بار زندگی را به تنهایی به دوش می‌کشند.

دراپر برای این مجموعه تصاویر، عنوان "Underexposed"  را انتخاب نموده و هدفش را از این نام‌گذاری، نمایش بی پرده‌ی زندگی افراد بی‌خانمان در جامعه ذکر کرده است. هدف او نشان دادن وضعیت این افراد به دیگر شهروندان بوده و سعی او بیان مشکلاتی است که این قشر از جامعه را درگیر خود کرده است.

دراپر می‌گوید:

" وقتی این مسئله را به شکلی عریان‌تر مطرح می‌کنید، جامعه آگاهی بیشتری نسبت به معضلات پیرامون خود پیدا کرده و آن زمان امید از دل نا امیدی سر برمی‌آورد.من سعی کردم به شکلی آگاهانه از عنصر نور در کارم استفاده کنم تا توجه مخاطب را بیش از پیش معطوف سوژه اصلی کار کنم. این کار برای خود من هم امید‌بخش بود. وقتی چیزی ناپیدا است و در سایه قرار گرفته، به این معنی است که نور آن گونه که باید و شاید در محیط حضور نداشته و غایب است. این جاست که جزئیات در سایه‌ها پنهان شده و رنگ می‌بازند. اما بارقه‌ای از امید، سوژه‌های مرا به دنیای روشنایی باز می‌آورد. جایی که همه چیز هویدا و در معرض دید قرار می‌گیرد. جایی که سوژه از سایه و تاریکی قدم به روشنایی گذاشته و به دیگران فرصت داده می‌شود تا نگاهی دقیق‌تر به آن داشته و درک مناسبتری از شرایط حاکم داشته باشند.

به شخصه اگر بتوانم کاری در جهت تغییر نگاه افراد نسبت به بی‌خانمانان انجام دهم، راضی و مسرور خواهم بود. حتی اگر ماحصل کار من تغییر نگاه یک فرد باشد، من آن را موفقیتی برای کار خود و این مجموعه از تصاویر می‌دانم."

شاید شما هم با افراد بی‌خانمان یا به اصطلاح کارتن خواب مواجه شده  باشید. کافی است کمی دقیق‌تر به آنها بنگریم. آنها هم همانند من و شما بوده و نیازمند همان توجه، آرامش و امنیتی هستند که آن را حق خود می‌دانیم. در یک کلام، آنها هم انسان هستند. اگر از آنها روی برگردانده و وانمود کنیم آنها را نمی‌بینیم، چیزی از مسئولیت ما به عنوان یک انسان نمی‌کاهد. این دادگاهی است که قاضی آن خود ما هستیم.

در ادامه از شما دعوت می‌کنیم به تماشای این تصاویر تأثیرگذار، عمیق و دیدنی بنشینید. تصاویری که دیگر بار به یادمان می‌آورند، دنیا جای بهتری خواهد بود اگر در کنار شادی و رفاه خود، به دیگران نیز توجه کرده و بذر مهر و محبت را در دل‌ها بکاریم. انسانیت گوهر ارزشمند زندگی ما است؛ این همان چیزی است که هرگز نباید فراموش کنیم.

نظر شما در این مورد چیست؟ عکاس تا چه حد در بیان هدف و منظور خود موفق عمل کرده است؟