نگران دزدیده شدن ایده‌هایتان نباشید. واقعیت این است که تنها یک ایده نمی‌تواند باعث نوآوری شود. اغلب اختراعات بزرگ حاصل ترکیب چند ایده‌ی جدید هستند. بنابراین اگر می‌خواهید محصول جدیدی تولید کنید، بهتر است که ایده‌ی آن را با چند نفر به اشتراک بگذارید. ۲ مثال زیر را در نظر بگیرید:
مثال اول: چستر کارلسون، مخترع و فیزیکدان آمریکایی سال‌ها روی ایده‌ی خود زحمت کشید. کار کردن روی این ایده بسیار سخت بود و زمانی که همسرش از بوی گوگرد و انفجارهای کوچک آشپزخانه به ستوه آمد، آزمایشگاه او به طبقه‌ی دوم آپارتمان مادر همسرش تبعید شد. او درنهایت پس از تحمل رنج فراوان موفق شد نمونه‌ی اولیه‌ی محصول خود را بسازد. چستر تلاش فراوانی کرد تا محصول خود را به شرکت‌های بزرگ آن زمان بفروشد؛ اما موفق نشد. تا اینکه درنهایت همکاری خود را با شرکت Haloid Corporation (زیراکس امروزی) آغاز کرد و این شرکت بعد از ۲۰ سال تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های آمریکایی شد.
مثال دوم: جیم آلیسون، کسی است که ایمونوتراپی سرطان را بنیان نهاد و جان هزاران نفر را نجات داد. این روزها بسیاری از مردم معتقدند او به دلیل زحماتی که برای نجات بشریت کشیده، لایق دریافت جایزه‌ی نوبل است. اما زمانی که اولین بار ایده‌ی خود را با شرکت‌های داروسازی مطرح کرد، هیچ کس حاضر نشد روی آن سرمایه‌گذاری کند. او می‌دانست کشفی که انجام داده است، انقلاب بزرگی در درمان سرطان ایجاد می‌کند؛ اما هیچ کس حرفش را باور نداشت.
دلایل زیادی وجود دارد که مانع سرمایه‌گذاری مردم روی ایده‌های بزرگ می‌شود. در مثال اول، شرکت‌های بزرگ قادر به تشخیص مدل کسب‌و‌کار ماشین چستر نبودند و در مثال دوم، شرکت‌های داروسازی پیش از ایده‌ی آلیسون، میلیاردها دلار روی پروژه‌های شکست‌خورده سرمایه‌گذاری کرده بودند. وجه اشتراک موفقیت این ۲ مثال این بود که ایده‌ی آن‌ها با چند ایده‌ی جدید ترکیب شده بودند. درواقع ایده‌های موفق در رقابت با ایده‌های دیگر خودشان را نشان می‌دهند. بنابراین اگر فکر می‌کنید ایده‌تان به موفقیت می‌رسد، هیچ ترسی از آشکار کردن آن نداشته باشید.
نوآوری، فرآیند پیچیده‌ای از کشف، مهندسی و انتقال است. همچنین افراد زیادی در شکل‌گیری آن دخیل هستند و معمولا ده‌ها سال زمان می‌برد تا به نتیجه برسد.
چرا شرکت‌ها ایده‌های خود را مطرح می‌کنند؟
اگر دقت کرده باشید، متوجه می‌شوید که بسیاری از شرکت‌های بزرگ ایده‌های خود را پیش از عملی شدن منتشر می‌کنند. به‌عنوان مثال، شرکت تسلا در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که قصد دارد کد منبع اختراعات خود را در اختیار عموم قرار دهد. یا شرکت‌های گوگل و IBM همواره در مورد ایده‌های جدید خود با مردم صحبت می‌کنند. مدیر ارشد نوآوری شرکت IBM معتقد است تشکیل گروهی از افراد حرفه‌ای تأثیر بهتری بر توسعه‌ی تکنولوژی دارد. یکی از رهبران پروژه‌ی شرکت گوگل نیز با این نظر موافق است و می‌گوید: «استفاده از این روش به ما کمک می‌کند که از نظر و عقیده‌ی محققان دانشگاه و استارتاپ‌ها بهره‌مند شویم. این افراد ایده‌های جدیدی به ما می‌دهند و کمک می‌کنند که تکنولوژی خود را پیشرفت دهیم. زمانی که کدها در اختیار دیگران قرار می‌گیرند، با سرعت بیشتری اجرا می‌شوند. همچنین انعطاف پذیری و عملکرد آن‌ها نیز بیشتر می‌شود.»
به عبارت دیگر، این شرکت‌ها ایده‌های خود را به‌صورت عمومی مطرح می‌کنند تا راحت‌تر بتوانند آن‌ها را اجرا کنند. افراد دیگر، ایده‌های جدیدی به ایده‌ی اصلی اضافه می‌افزایند و درنتیجه، این شرکت‌ها درآمد بیشتری از ایده‌ی خود کسب می‌کنند.
شما با به اشتراک گذاشتن ایده‌ها، دانش خود را بالا می‌برید و نظر دیگران را در رابطه با محصول یا خدمات خود جویا می‌شوید. همچنین شبکه‌ای از افراد مناسب در کنار خودتان تشکیل می‌دهید که در صورت لزوم می‌توانید از آن‌ها کمک بگیرید. ایده‌ی چستر کارلسون تنها زمانی قدرت گرفت که با مدل تجاری شرکت Haloid devised ترکیب شد. ایده‌ی آلیسون در رابطه با درمان سرطان تنها زمانی معنا گرفت که با تحقیقات افراد دیگر در آزمایشگاه ادغام شد. بنابراین اگر فکر می‌کنید ایده‌ی جدید و جالبی دارید، آن را پنهان نکنید. دیگران را تشویق کنید که نظر بدهند و باعث شکوفایی آن شوند. تا به حال موارد خیلی کمی از دزدیده شدن ایده‌ها گزارش شده است. قانع کردن دیگران در مورد جواب دادن یک ایده، کار بسیار سختی است و اگر با کمک دیگران همراه باشد، زودتر به نتیجه خواهد رسید.